یک الگوریتم فراابتکاری برای حل مسئله ی تخصیص تصادفی

مسئله ی تخصیص یکی از پر کاربردترین مسائل در زمینه ی تحقیق در عملیات است که گونه های مختلفی از آن ارائه شده است. قطعی نبودن داده های دنیای واقعی موجب می شود تا مسائل کلاسیک در عمل کاربرد چندانی نداشته و مسائل تخصیص تصادفی طراحی شوند. در این نوشتار مسئله ی تخصیص تصادفی برای حالتی که هزینه ی تخصیص فعالیت ها به افراد برابر با صفر است و نیز برای کمینه سازی تابع هدفی که براساس دو معیار تأخیر در انجام فعالیت ها و فعالیت های نیمه تمام تعریف می شود، بررسی شده است. در این مسئله فرض شده است که افراد به صورت تصادفی و با توزیع احتمال مشخص وارد سیستم شده و میزان حضور آن ها در سیستم نیز مقداری احتمالی است که از یک تابع توزیع نرمال با میانگین و واریانس مشخص به دست می آید. مهارت افراد نیز به صورت تصادفی تعیین می شود که تابع توزیع آن باید به عنوان ورودی مدل همراه با مشخصات فعالیت ها تعیین شود. در این نوشتار برای حل مسئله ی تخصیص تصادفی، از الگوریتم مجموعه ی مورچگان و برای محاسبه ی میزان تابع هدف، به ازای جواب های تولیدشده توسط مورچگان مختلف، از شبیه سازی استفاده شده است. در نهایت برای چند مسئله ی فرضی همگرایی مدل نشان داده شده است. همچنین با مقایسه ی این جواب ها با جواب های حاصل از دو الگوریتم آزمند ــ که براساس اطلاعات به روز شده بهحل مسئله می پردازند ــ مطلوبیت جواب حاصل آزمایش شده است.